يك چراغ خاموش است، يك چراغ روشن نيست!! 

كوچه اي كه تاريك است جاي شعر گفتن نيست 

هر دو پوچ مي مانيم، هر دو پوچ مي ميريم 

من كه عاشق او بودم، او كه عاشق من نيست 

مثل اشتباهي محض، در تضاد با خويشيم 

آدم آهني هستيم، جنسمان از آهن نيست 

مرد مثل دخترها، گريه مي كند آرام 

زن اگرچه بغض آلود، فرض مي كند «زن » نيست 

بي پناه و سرگردان، در تمام اين ابيات

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: